സന്ദ്രമാമിരുട്ടിന് മുഖംമൂടിയണിഞ്ഞവളും
യാത്രയായ് ഇരവിന്റെ ലോകം കാണാന്.
വിരഹാര്ദ്രമാകുന്നീരാത്രികള് നിന്നഭാവം
തീര്ത്തയീ കരിങ്കല് കോട്ടയില് .
ഓര്മയില് നിന്മുഖം തെളിയുന്നു
ലഹരിക്കൂരമ്പ് കണ്ണിനെ തളര്ത്തുമ്പോഴും.
രക്തം തിളക്കുന്നു,ഞരമ്പ് മുറുകുന്നു,
വികൃതമാം വിധിയെ തളക്കുവാനായ് .
രക്തം തിളച്ചെന് ഹൃദയമുരുകുന്നു,
ഞരമ്പ് മുറുകി ഞാന് വിറച്ചു വീഴുന്നു.
ഇന്നെന്റെ രക്തം വീഞ്ഞാവുമെങ്കിലും
എന്റെ ഹൃദയം അപ്പമാവുമെങ്കിലും
ഞാനിവിടേകനാണീ ഭൂമിയില്
ശിഷ്യഗണമില്ലതേറ്റു വാങ്ങാന്.
ഓര്മ തികട്ടി വരുന്നൂ ചെയ്തികള് ,
തെറ്റുകള് - അതിലൊന്ന് അവളും
അവളൊരു തെരുവ് വേശ്യ
വിശപ്പാല് മടിക്കുതഴിക്കേണ്ടി വന്നവള് .
അവളുടെ സ്നേഹം കപടമാല്ലരുന്നു.
അവള് ഒന്നിനെയും സ്നേഹിച്ചിരുന്നില്ല.
അവളെന് പ്രണയിനി അല്ലാരുന്നെന്കിലും
ചിലപ്പോള് ഞാന് അവളെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു.
ഇന്നവളൊരു ശൂന്യത,ഇരുട്ട് , വെളിച്ചം?
ആ ശൂന്യതയാണിന്നോര്മ്മകളായത്.
ഓര്മയില് ജ്വലിക്കനാണ് എനിക്കിഷ്ട്ടം .
സ്മരണകള് ഉറങ്ങും ലോകത്ത് മരിക്കാനും.
പക്ഷെ ഞാനിന്നേകനാണെന്നത്
മരണ സമാന സത്യമായ് ഭാവിച്ചുപോയ് .
ഓര്മ്മകള് ശക്തി ക്ഷയിപ്പിക്കുന്നു
ഇന്നോര്മകള് വികൃത ദുസ്വപ്നങ്ങള്.
അന്ത്യം കാത്തു കിടന്നൂ ഞാന്
അതാ വീണ്ടും ഓര്മയുടെ തിരയിളക്കം.
അവള് , ആ കണ്ണുകള് , വിയര്പ്പിന് ഗന്ധം,
പിന്നെ നിലച്ച ആ സീല്ക്കാര ശബ്ദവും.
പക്ഷെ ഇന്നിരുട്ടിനു പകരം പ്രകാശമാണ് ,
നിര്വികാരതക്കു പകരം പൊട്ടിച്ചിരിയാണ്
കണ്ണീരിനു പകരം തീജ്വാലയും...
അവളുടെ കണ്ണ് നിറയെ ,കരളുനിറയെ
സ്നേഹമാണ് , പ്രണയമാണ്
അവളതാ വിളിക്കുന്നു എനിക്ക് പോകാന്
നേരമായ് ...................വിട.........................
kollam pakshe chilathonnum vayikkan pattunilla
ReplyDelete